เรื่องของจารึกผู้น่าสงสาร

18/2/2550

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีจุลินทรีย์นางหนึ่งชื่อจารึก อุ๊ยชื่อเหมือนคนเลยง่ะ จารึกเป็นสาวจากที่ราบสูงโคราช เท่าที่รู้เป็นคนปากช่องนะ รู้สึกว่าจารึกจะเติบโตในค่ายทหาร และเจ้ยังได้ข่าวมาว่าได้กินทหารซึ่งเป็นกำแพงของชาติ ตั้งแต่ยังเด็ก(ช่างน่าอิจฉาจริง ๆ) แล้วเธอก็เติบโตมาจนได้ และที่เธอติดตัวเธอมาตลอดก็คือความหิว(สมชื่อจุลินทรีย์)เลยว่าป่ะ เธอกินได้ทุกอย่างเพราะเธอถนัดในการย่อยสลายอะไรต่ออะไรหลายอย่าง แต่เธอก็บอกว่าตัวเองเป็นคนสวย(ตรงใหนก็ไม่รู้ถามก็ตอบไม่ได้ว่าสวยตรงใหน)แต่เธอก็ยังยืนยันอย่างนั้นเสมอ เราก็ฟังแล้วมันก็ค่อนข้างผิดกับความเป็นจิงม๊าก มาก แต่ตอนนี้ไม่ได้เอารูปมาลงนะเพราะกลัวว่าทุกคนที่ได้ดูรูปของเธอจะกลัวน่ะซิ แล้วเธอมีเอกลักษณ์เด่นคือกรีทติ้งดังมาก จนคนที่นั่งข้าง ๆ ตกใจเลย เจ้ก็เคยมาแล้วโคตรตกใจเลย พอเจ้ถามว่าทำไมต้องกรีทติ้งดังขนาดนั้น จารึกก็ตอบว่าลูกค้าจะได้รู้ว่าเราตื่นตัวอยู่ เจ้าค่ะ เจ้ว่าลูกค้าจะตกใจซะมากกว่า แต่ตอนนี้เธอเริ่มกรีทติ้งเบาขึ้นแล้วนะเพราะเพื่อน ๆ ต่างตกใจกันหมดค่ะ